ΈΈνα από τα καλύτερα και πιθανά το μοναδικό εργαλείο επιβίωσης του Έλληνα αγρότη – κτηνοτρόφου είναι η συνεργασία. Συνεργασία με τους συναδέλφους του, για να μπορούν μαζί να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να ικανοποιήσουν τις ανάγκες της αγοράς.
Το να αγοράζει κάθε ένας μόνος του όλα τα αναγκαία για την παραγωγική διαδικασία είναι αδιανόητο.
Ήδη δημοσιεύτηκε το κείμενο του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας για διαβούλευση που προσδιορίζει τον τρόπο φορολόγησης και των αγροτικών γαιών από το 2014 και μετά.Δεν ξέρω εάν είναι πραγματικό ή εάν αυτό το κείμενο έχει αναρτηθεί από κακόβουλους χάκερ του Υπουργείου.
Εάν δεν είναι από χάκερ, τότε υπάρχει ένα πολύ σοβαρό θέμα εάν οι συντάκτες αυτού του κειμένου είναι Έλληνες, εάν ξέρουν τι σημαίνει Ελληνική Γεωργία και Κτηνοτροφία, εάν υπηρετούν κάποιο εθνικό συμφέρον, εάν ξέρουν τι σημαίνει χωράφι – πρόβατο – αγελάδα – γουρούνι κλπ.
Ακόμα και ο γνωστός Προκρούστης έκοβε ότι περίσσευε από αυτούς που ξεπερνούσαν το μέτρο που ο ίδιος είχε προσδιορίσει. Όσους ήταν μικρότεροι τους τραβούσε να μεγαλώσουν.
ΗΗ χώρα μας, μια χώρα με πλούσια παράδοση στην καλλιέργεια και παραγωγή φρούτων και λαχανικών είναι από τις τελευταίες στην Ε.Ε. στην οργάνωση του τομέα.
Μόνο το 13% της παραγωγής του συγκεκριμένου τομέα είναι οργανωμένο σε συλλογικές μορφές οργάνωσης (Οργανώσεις Παραγωγών), παρόλο που η συμμετοχή σε τέτοιου είδους δράσεις επιδοτούνται από την Ε.Ε.
Φυσικά και στο συγκεκριμένο τομέα οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες της χώρας παρενέβαιναν με αγνώστου λογικής κριτήρια.
Για πάρα πολλά χρόνια η συμμετοχή των αγροτών σε οργανώσεις φρούτων και λαχανικών ήταν υποχρεωτική, εάν ο παραγωγός ήθελε να παίρνει συνδεδεμένη επιδότηση για την παραγωγή του. Σταφίδα, Εσπεριδοειδή, Βιομηχανική Ντομάτα, Βιομηχανικό Ροδάκινο κλπ.